Why is it worth to go to the castle of Symi ////// Poland? Polska!!! Gąbka! Dobra cena!

 Language #1 - Read in English      Language #2 - Czytaj po polsku

Poland? Poland! Sponge! Good price!



Next stop the town of Symi. We sailed and sailed until the bay suddenly appeared and we saw white, red and orange houses in the classicist style around it. For the first time, I saw such geometrically arranged buildings embedded in rocks.

They literally stretch down to the water level.

The town of Symi is famous for sponge swimmers, although the best years are long gone. Today sponges are sold mainly as souvenirs because they were replaced by synthetic ones. Formerly, sponges were luxury goods. They were sold dearly, but catching them threatened the lives of daredevils. In the nineteenth century, when the moment of the island's greatest development fell, the divers had poor quality suits. They descended to a depth of  60 - 70 meters, and the air was pressed in by hand in a manual manner. Many of them suffered from cardiovascular disease and many died at an early age, but the desire for profit overcame fears.

The heat was pouring from the sky and we decided to go to Ano Symi.
Ano Symi is also called Ano Simi or Epáno Sími, which means Upper Symi.
Between the buildings, it goes over several hundred stairs, which regardless of the direction (if anything up) will lead to Kástro (the castle of Symi).

The stairs are called Kalistrata, and their beginning is not so easy to find. We asked for directions and of course, we came across our compatriot who works seasonally at Symi :)

Then we got lost anyway because we were heading to the Symi Museum. We thought that from there it would be easier to reach the top and also thought that we will visit it. Unfortunately, they were closed for renovation. The markings were hardly visible ...

At the beginning of the route, we passed a large group of people, but at the castle, we rested alone. Or the rest of the tourists took other stairs :0) or gave up on the trip. You need to have a good physical condition to get to the top, but the effort is rewarded. The view stretching onto the bay is breathtaking.

The return journey did not turn out to be easier. The steepness of the stairs made me almost sprain my ankle. And from such views, my head was spinning.

We passed beautiful, but dilapidated buildings along the way. It is a pity that they have not been restored. Probably, as usual, the lack of money caused such a state of affairs.

We had a moment to stroll in the harbour. It was so hot that we didn't even try the local cuisine. The wharf is filled with restaurants and souvenir shops. We met a very nice gentleman who asked in English where we were from. 'Poland' - we responded and that's when we heard almost pure Polish: Polska! Gąbka! Dobra cena! ('Poland! Sponge! Good price!').  I wonder in how many languages this salesman can say these sentences ... Unfortunately, we refused, because I had already bought souvenirs on the first day in Rhodes Town. 

Also, remember to buy darker sponges, as the bright ones, although nicer, are treated with chlorine for discolouration. It should be mentioned that, in fact, the Greeks bring sponges from the Libyan coast and the Caribbean, because in the 1980s the sponges began to die out in the Aegean Sea for unknown reasons. It does not change the fact that the story of the sponge was born here :)

Linked to:

Our World Tuesday

bethere2day

Tuesday's Treasures

Travel Tuesday

Poland? Polska! Gąbka! Dobra cena!

Następny przystanek miasto Symi. Płynęliśmy, płynęliśmy, aż nagle ukazała się zatoka, a wokół niej  biało, czerwono i pomarańczowe domy w stylu klasycystycznym. Po raz pierwszy zobaczyłam tak geometrycznie ustawione budynki wbite w skały.

Dosłownie schodzą do samej wody.
Miasto Symi słynie z poławiaczy gąbek, choć najlepsze lata ma dawno za sobą. Dziś są w sprzedaży głównie jako pamiątki, gdyż wyparły je gąbki syntetyczne. Dawniej gąbki stanowiły dobro luksusowe, sprzedawano je drogo, ale także ich połów zagrażał życiu śmiałków. W XIX wieku kiedy przypadł moment najwięszego rozwoju wyspy, nurkowie mieli kiepskiej jakości skafandry, schodzili na głębokość 60 - 70 metrów, a powietrze wtłaczano przewodem w sposób ręczny. Wielu z nich chorowało na choroby krążenia i wielu umierało w młodym wieku, jednak chęć zysku przezwyciężała lęki.

Żar lał się z nieba, a my postanowiliśmy wyruszyć na Ano Symi.
Ano Symi zwane jest także Ano Simi or Epáno Sími, co oznacza Górne Symi.
Między budynkami wiedzie ponad kilkaset schodów, które bez względu na kierunek ( byle do góry ) zawiodą do Kástro ( zamku Symi ). 

Schody zwane są Kalistrata, a ich początek wcale nie jest taki prosty do znalezienia. Zapytaliśmy o drogę i oczywiście natrafiliśmy na rodaczkę pracującą sezonowo na Symi :)
Potem i tak się zgubiliśmy, bo kierowaliśmy się na Muzeum Symi. Myśleliśmy, że stamtąd łatwiej dotrzemy na górę, no i przy okazji je zwiedzimy.  Niestety zamknięto je na czas remontu. Oznaczenia były co najmniej mało widoczne...

Na początku trasy mijaliśmy sporą grupę ludzi, ale przy zamku odpoczywaliśmy sami. Albo reszta turystów obrała inne schody :0) i czasowo się nie zgraliśmy albo zrezygnowali z dalszej wędrówki. Trzeba mieć niezłą kondycję fizyczną, żeby dostać się na górę, ale za to wysiłek zostaje wynagrodzony. Widok rozciągający się na zatokę zapiera dech.

Droga powrotna wcale nie okazała się łatwiejsza. Stromizna schodów spowodowała, że prawie zwichnęłam kostkę. A od takich widoków kręciło się w głowie.

Po drodze mijaliśmy piękne, ale bardzo zniszczone budynki. Szkoda, że nie zostały odresaturowane. Pewnie jak zwykle brak pieniędzy spowodował taki stan rzeczy.

Mieliśmy jeszcze chwilę, by pospacerować w porcie. Gorąco spowodowało, że nawet nie spróbowaliśmy lokalnej kuchni.

Nabrzeże wypełnione jest restauracjami i sklepami z pamiątkami. Spotkaliśmy tu bardzo miłego pana, który zapytał po angielsku skąd jesteśmy. 'Poland' - odpowiedzieliśmy i właśnie wtedy usłyszeliśmy prawie czystą polszczyzną: 'Polska! Gąbka! Dobra cena!' Ciekawe, w ilu językach ów sprzedawca potrafi te zdania powiedzieć ... Niestety odmówiliśmy, gdyz ja przezornie kupiłam pamiątki w pierwszy dzień na Rodos. 

Pamiętajcie także, by kupować gąbki ciemniejsze, gdyż te jasne mimo, że ładniejsze, traktowane są chlorem dla odbarwienia. Należałoby jeszcze wspomnieć, iż tak naprawdę Grecy sprowadzają gąbki z wybrzeża libijskiego i Karaibów, gdyż w latach 80-tych XX wieku gąbki zaczęły, z niewiadomych powodów wymierać w Morzu Egejskim. Nie zmienia to faktu, iż tu narodziła się historia gąbki :)

Linked to:

Our World Tuesday

bethere2day

Tuesday's Treasures

Travel Tuesday